Column: Rij-impressie G63 AMG
De Mercedes Benz G63 AMG is een auto waarin je heel snel je rijbewijs kunt kwijtraken, dat staat als een paal boven water.
Anderhalve kilometer. Meer heb ik niet in de G-klasse gereden, maar het was genoeg om sinds dat moment alleen nog maar te denken: hoe moet ik mijn kaarten spelen om er ook één te kunnen veroorloven?
Het was afgelopen maandag toen de kans zich voordeed. De eigenaar had mij een tijdje geleden een ritje beloofd. Dat maakte dat ik in de veronderstelling was dat ik een rondje mee mocht rijden. Het was geen seconde bij me op gekomen dat ikzelf de sleutels van het 585pk sterke, 280k euro kostende monster zou krijgen. De grap is: ik was op weg naar een afspraak en de eigenaar ook. Tijd was er amper maar als iemand mij een rondje aanbied in één van mijn droomauto’s dan laat ik een ander wel even kortstondig wachten. De G-klasse is voor mij al jaren een onbereikbare droomauto. Ook typisch zo’n auto waarvan ik direct begrijp dat rijke mensen ze kopen.
(Lees verder onder de afbeelding)
Ongeacht de uitvoering is een G-klasse altijd bijzonder. De diesel is verstandig, een 500 is fijn maar de G63 AMG is de uitvoering die je eigenlijk “moet” hebben. Toegegeven: je moet van goede huize komen om zo’n mastodont in de benen te houden. Een gemiddeld verbruik van 1 op 3, 22 inch banden en een gewicht van bijna 2,5 ton. Iedereen zonder roze bril begrijpt dat dit een auto is met “hogeschool running costst”. Welke uitvoering het ook betreft, een G-klasse is nooit goedkoop.
Gelukkig waren dat voor even niet mijn zorgen. Anderhalve kilometer lang heb ik genoten van het allerbeste dat Mercedes-Benz voor je kan bouwen. Niemand heeft een G63 AMG nodig, maar iedereen wil er wel één hebben. Het begint al als je er naartoe loopt. Komisch grote wielen, een vierkante blokkendoos met relatief kleine portieren. Wat een auto. Trek de deur open en een mechanische klik laat je weten dat de deur uit het slot is. Trek hem dicht en je wordt getrakteerd op het meest zuivere mechanische geluid dat je ooit hebt gehoord. Het geluid is zo zuiver, dat je zeker weet dat het niet is ge-engineerd maar simpelweg de uitkomst is van non-plus ultra materiaalkeuzes en Duitse bouwprecisie. Alles voelt bijzonder en alsof het is gemaakt voor de eeuwigheid. De eigenaar was zo vriendelijk om alles voor mij in Sport+ te zetten. Tevens een mooie blijk van vertrouwen in mijn rijkunsten.
Nadat ik drive heb geselecteerd en heel rustig de auto vooruit laat rollen is het een mooi moment om mijzelf er even aan te herinneren dat er geen scenario is waarin ik deze auto zelf kan betalen (ik weet vrij zeker dat een nier geen 280k waard is). Voorzichtig aan doen dus. Maar goed: liever rechtop sterven dan op je knieën leven. Zodra ik het gas ook maar iets intrap barst er een geweld onder de kap los dat je nooit doet twijfelen of die beloofde 585 pk ook daadwerkelijk aan boord zijn. Wat een parel van een motor is deze met de hand gebouwde 4.0 V8 van AMG toch. Wat een trekkracht en wat een soundtrack. Toch is het geen beangstigend snelle auto. Het is beslist een snelle auto, laat daar geen twijfel over bestaan, maar de ervaring is niet zo beangstigend zoals een Nissan GT-R of 911 Turbo dat kan zijn. Het gewicht van 2.5 ton zal daarbij ook een rol spelen.
Maar ik reed ook nog niet volgas, dat kan op het stukje dat er nu aankomt wel. Niet. Normaal. Volgas door twee en drie, laat goed zien dat als je het maximale uit de G63 AMG probeert te halen je ook echt wordt beloond. Een explosie van kracht komt vrij. De neus van de auto komt omhoog, de uitlaten brullen, de toerenteller schiet omhoog en de kilometerteller blijft niet ver achter. Ik kan u niet zeggen hoe hard het ging, ik heb er niet op gelet en het was sowieso harder dan daar is toegestaan. De G63 AMG is een auto waarin je heel snel je rijbewijs kunt kwijtraken, dat staat als een paal boven water. Bizar eigenlijk als je nagaat dat dit een pure terreinauto betreft: een ladderchassis, differentielen die los van elkaar kunnen worden vastgezet, en een Cw-waarde van een klein flatgebouw.
Ik moet hard remmen voor het volgende rechte stuk. De haakse bocht naar rechts is goed overzichtelijk maar dit is niet mijn auto dus ga ik er als een bejaarde doorheen. De remmen zijn al bijna even imposant als de acceleratie, wat een vertraging. Volgende rechte stuk: nog maar eens gas geven, wederom sta ik perplex van de soepelheid van de motor en het gemak waarmee je snelheid opbouwt. Stiekem moet ik toch even denken hoe gaaf een C63 of E63 wel niet moet rijden. Daar had ik ook even de tijd voor want die ene Nederlanden die niet bekend is met het “uberholl-prestige” van de G63 AMG gooit zijn Nissan Almera er voor.
(Lees verder onder de afbeelding)
Dat stelde mij in de gelegenheid om het interieur eens wat beter te bekijken. Het zal u niet verbazen dat de stoelen top zitten en alles is afgewerkt met prachtig leder. Verder zien alle materialen eruit alsof ze u en mij eenvoudig overleven. Datzelfde kan niet worden gezegd voor de tellers, of beter gezegd: het gebrek daar aan. Het alom geprezen Mercedes-Benz MBUX systeem ziet er in de G-klasse toch een beetje vreemd uit. Het valt behoorlijk uit de toon durf ik wel te stellen. Het werkt allemaal perfect maar een ouderwetse tellerwinkel had mij toch beter kunnen bekoren in deze specifieke auto.
Toen was het alweer tijd om de straat in te rijden en het matgrijze monster te retourneren aan zijn rechtmatige eigenaar. Wat een ervaring. Wat een ongelooflijk bizarre absurde gave auto. Dat dit soort auto’s heden ten dage nog bestaan is een feestje op zich waard. Dat zoveel mensen ze willen kopen dat er een wachtlijst voor bestaat is nog veel indrukwekkender.
Hoe gek het misschien ook klinkt, maar ergens was ik blij om de sleutels weer terug te geven. Al zou iemand mij een G63 AMG schenken, zonder tankpas kan ik het ding niet in de benen houden, ik zou er letterlijk op leeg lopen. Dit was eigenlijk veel meer dan een ritje in een onbehouwen dure Mercedes-Benz. Het was een kijkje in een paralel universum waarin je kunt zien hoe de superrijken leven. Wat een manier om daar eens kennis mee te maken.
De kans dat ik er ooit zelf één kan betalen is bijzonder klein, minimaal zelfs. De kans dat ik er ooit nog een keer in kan rijden is waarschijnlijk niet veel groter, maar deze ervaring pakt niemand mij meer af. Wat een rijkdom.
Tom Westendorp is al vanaf kleins af aan geobsedeerd door auto’s. Zijn familie vraagt zich na 33 jaar nog steeds dagelijks af waar deze obsessie vandaan komt. Zijn vrouw tolereert zijn obsessie dagelijks en zijn vrienden vinden hem “bijzonder”. Tevens neemt hij zichzelf niet al te serieus en heeft hij dit post scriptum vanuit de derde persoon geschreven.
Bekijk hier het Mercedes Benz G 63 AMG aanbod op MrWheelson.
De gebruikte afbeeldingen in dit artikel zijn niet van een Mercedes Benz G63 AMG maar van de Mercedes Benz G500.
Ook verschenen:
Column: De nieuwe BMW M3 Touring. Te laat of precies op tijd?
Column: Burgers van Nederland u kunt geen nieuwe auto betalen.
Deel deze post