Column: Dit is geen blog, dit is een BPM Brandbrief
De missie om het wagenpark te vergroenen is niet terug te zien in het BPM beleid.
Een ieder krijgt wat hem toekomt, behalve de Nederlandse autokoper, die krijgt een BPM verhoging voor de kiezen die haaks staat op de gewenste “vergroening” van het Nederlanse wagenpark.
De BPM is een prachtig instrument om de groeiende kloof tussen overheid en burger weer te geven. De overheid praat over “autonome vergroening” en de gemiddelde burger rijdt inmiddels in een negen jaar oude auto rond.
Staatssecretaris Hans Vijlbrief (D66) geeft in gesprek met de Bovag aan dat hij de BPM wetgeving stevig tegen het licht wil houden maar, geeft ook direct aan dat de geplande BPM verhoging daarmee niet van de baan is.
Ooit werd er gesproken over het afbouwen van de BPM en deze, zo gehate belasting helemaal te laten verdwijnen. Uiteraard wordt daar in Den Haag al jaren niet meer over gesproken. Het is een non-issue. De BPM is voor de overheid als een goedkope party-drug in een methadonbus vol verslaafden. Een andere overeenkomst bij bovenstaande vergelijking is dat beide partijen niet zien hoe het écht gaat in de wereld om hen heen. Daar waar de junk dankzij de drugs even met zijn hoofd in de wolken zit en de zorgen in de echte wereld kan vergeten voordat hij langzaam terugkomt in zijn eigen ellende, is het de overheid die op haar beurt vrolijk doornsnuift aan de al lang niet meer effectieve drug die BPM heet. Zoals het een doorgewinterde Junk betaamt is het een leven met oogkleppen op, de ogen sluiten voor het echte probleem en alles doen om het verlangen naar de high te kunnen bevredigen. Vanzelfsprekend zonder oog voor het leed dat de wereld om je heen wordt aangedaan.
Wat onze overheid namelijk weigert in te zien is dat de high die BPM oplevert al jaren afzwakt en de high van vandaag niet de high is van 20 jaar geleden. De overheid ziet dat niet, die staart zich blind op de “gegarandeerde” miljarden die de BPM elk jaar bijdraagt aan de begroting. Verdoofd en verlekkerd staart ze naar de pot met geld zonder te zien dat de gemiddelde autokoper al lang niet meer slaafs naar de dealer gaat om een nieuwe auto te bestellen maar een jong gebruikte auto met een enorm BPM voordeel koopt. De overheid is zo ver heen dat ze zelfs niet doorheeft dat zelfs haar meest trouwe leveranciers van de BPM-high, de leasemaatschappijen, inmiddels over de landsgrenzen kijken om de immer stijgende calculaties voor haar klanten sluitend te krijgen.
De Bovag en Rai schreeuwen al jaren moord en brand, waarvoor hulde. Het Nederlandse autojournaille daarentegen kijkt en knikt instemmend, terwijl ze een BPM verhoging van 35% op een a-segement auto bagatelliseert met: dat is maar € 100,- extra BPM per auto. Met deze houding is zij onderdeel van het probleem.
De oplossing is even voor de hand liggend als effectief: stop met het kopen van nieuwe auto’s. Koop gebruikt. Open de ogen van onze verdoofde overheid met het meest strenge rehabilitatie programma mogelijk. Na een maand of drie zal ze ons dankbaar zijn en doorhebben dat het zo niet langer kan. Tot die tijd blijft het eeuwenoude gezegde ook hier waar: zachte heelmeester maken stinkende wonden. Wij, de Nederlandse autokopende burgers, zijn nu wel lang genoeg zacht geweest.
Tom Westendorp is al vanaf kleins af aan geobsedeerd door auto’s. Zijn familie vraagt zich na 33 jaar nog steeds dagelijks af waar deze obsessie vandaan komt. Zijn vrouw tolereert zijn obsessie dagelijks en zijn vrienden vinden hem “bijzonder”. Tevens neemt hij zichzelf niet al te serieus en heeft hij dit post scriptum vanuit de derde persoon geschreven.
Ook verschenen:
Column: Welke innovatie mist u eigenlijk op uw huidige auto?
Column: De nieuwe BMW M3 Touring. Te laat of precies op tijd?
Column: De wederopstanding van Spyker.
Column: Burgers van Nederland u kunt geen nieuwe auto betalen.
Deel deze post